Die term "peltaatblaar" verwys na 'n spesifieke tipe blaar wat gekenmerk word deur 'n plat, sirkelvormige of skildvormige lem wat aan die stingel in die middel van die blaar geheg is. Die blaarlem is gewoonlik gerond of gelob en het sy steel vas aan die onderkant van die lem, eerder as aan die rand. Hierdie rangskikking gee die voorkoms dat die lem soos 'n skild of 'n teiken op die steel gemonteer is, vandaar die naam "peltate" wat kom van die Latynse woord "pelta" wat skild beteken.Peltate blare word algemeen aangetref. in waterplante soos waterlelies en in sommige soorte huisplante. Hulle word ook gevind in sommige landplante soos die Indiese penniekruid en die skildblaar rodgersia. Daar word gedink dat die peltaatvorm 'n aanpassing is aan waterafstotende eienskappe wat die blare makliker laat water gooi, wat die risiko van skade van watergedraagde siektes of swaminfeksies verminder.